วันอาทิตย์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

อย่ารีบตัดสินความผิดของคนๆหนึ่ง เพียงเพราะคำตอบของเรา

ครูคนหนึ่งตั้งคำถามกับเด็กว่า " ถ้ามีเงินอยู่ 10 บาท ซื้อของ 3 บาท จะได้รับเงินทอนเท่าไร? "

เด็กส่วนใหญ่ตอบว่า
" 7 บาท "

แต่มีเด็ก 2คนที่ตอบไม่เหมือนกับคนอื่น

คนหนึ่งตอบว่า
" 2 บาท "

อีกคนหนึ่งตอบว่า
" ไม่ต้องทอน "

ครูถามเด็กคนแรกว่าทำไมถึงได้เงินทอน 2 บาท คำตอบที่ได้ก็ คือ ภาพในใจของเขาสำหรับเงิน10 บาท คือ เหรียญห้า 2 เหรียญ เมื่อซื้อของราคา 3 บาท เขาก็ให้เหรียญห้า 1 เหรียญ ดังนั้นจึงได้เงินทอน 2 บาท

ถามเด็กคนที่สองว่าทำไมไม่เหลือเงินทอนเลย คำตอบก็ คือ เด็กคนนี้คิดว่าในกระเป๋ามีเหรียญบาท 10 เหรียญ เมื่อซื้อของราคา 3 บาท เขาก็ส่งเหรียญบาทให้ 3 เหรียญ เพราะฉะนั้นคนขายจึงไม่ต้องทอนเงินให้เขา

โชคดีที่เป็นการถาม - ตอบในห้องเรียน
ลองนึกดูสิครับว่า
ถ้าโจทย์นี้เป็นข้อสอบ
ที่มีคำตอบเป็น ก-ข-ค-ง
เด็ก 2 คนนี้ก็คงไม่ได้คะแนน
จากคำตอบที่ผิดเพี้ยนจากคนส่วนใหญ่

การสร้างโจทย์ที่ " เสมือนจริง "
จินตนาการของ " ครู " อาจถูก
จำกัดเพียงแค่ " ตัวเลข "
แต่สำหรับเด็ก จินตนาการของเขาไร้กรอบ

10 บาท จึงสามารถเปลี่ยนเป็นเหรียญสิบ เหรียญห้า หรือ เหรียญบาทก็ได้ เดี๋ยวนี้เมืองไทยมีเหรียญ 2 บาท เราจึงได้คำ ตอบเพิ่มอีก 1 คำตอบ คือได้เงินทอน 1 บาท

โลกในห้องเรียนกับโลกของความเปป็นจริงนั้นแตกต่างกัน

-- โลกในห้องเรียนทุกคำถามส่วนใหญ่ มีเพียง 1 คำตอบ
-- แต่โลกของความเป็นจริง ทุกคำถามอาจมีคำตอบที่ถูกต้องได้เกิน 1 คำตอบ

อย่ารีบตัดสินความผิดถูกของคนๆ หนึ่ง
เพียงแค่ คำตอบ ของเรา
อย่าหยุดความคิดสร้างสรรค์ของคนๆ หนึ่ง
ด้วยกรอบความคิดของเรา

Cr : วิศวกรมนูญ

ไม่มีความคิดเห็น:

Most watched