ประเดี๋ยวมืด แล้วสว่าง อย่างที่เห็น
กลางวันร้อน ตอนดึก รู้สึกเย็น
มันก็เป็น แบบนี้ ทุกทีมา
*ทุกสิ่งอย่าง ต่างมอง มีสองแง่*
มีทั้งดี มีทั้งแย่ ให้แลหา
มีคนดี คนร้าย ให้พบพา
ธรรมดา ของโลก อย่าตกใจ
*มีคนรัก แล้วชัง ก็ช่างเถิด*
อย่าเตลิด คิดหนัก หรือผลักใส
วันนี้สุข พรุ่งนี้เศร้า คละเคล้าไป
จะเป็นใคร ย่อมสบ ล้วนพบเจอ
*ขอเพียงเรา เข้าใจ อย่าไหวอ่อน*
แม้ทุกข์ร้อน ต้องมั่น อย่าหวั่นเผลอ
ทั้งสุขทุกข์ อยู่ไม่นาน หรอกนะเออ
สู้เถิดเธอ แล้วมัน ก็ผ่านไป
ขอบคุณบทกลอน....ธนัญญา วัชรมนตรี
Via : เหมยฮัว แซ่ตั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น